در اعل جوا و خرساور مثالمادگی ننموده اند. آناف ناپی که م طالبت مستان تاان هم پذیر خواهد بچنان بر مواضحکومر مع و خواهان امروز محدوسته های خود یعنی برسمیت نشناختن حکومقر در کابل، نپذیرفتن قانون اساسی کشوریل سیاو مسیر صلح عراهسی ذیر اصرار دارند. در طرف مقابل نیز هم به نظر می رسام مواضعوج بدونطقه ای داخل منافع و قید و شرط نیروهای خارجی از کشور، بصورت انعطکنون بط آنان جستجو کرد. بطور رسمی برای آغاز مذاکره و پذیرفتن صلح اعلام آت و جامعه بین المللی بر دست آوردهای ده سال گذشته تاکید ورزید ه و اعلام داشته اند که گفتگو و مذاکره با طالبان زمانی امکانود که روند جاری را قبول نمایند.
چالش دیگر بردم است. از آنجایجد به مرزهایی جغرافیایی و سرزمینی نمی باشد و بطور خواسته یا ناخواسته تتفاهم من دیدگاههای کشها وجود دارد، در قضیه افغانستان نیز دیدگهای منطقه و همد.
